- słoń sło·ń
- -nia, -nie; gen pl -ni
m(zwierzę) elephant
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
Nowy słownik polsko-angielski. 2014.
slonius — ×slõnius (l. slon) sm. (2) Grdž, Adm, Žml, Jon, Upt, Stk, Sem, slònius (2); L dramblys: Kai slõnius OZ50. Slõniaus kaulas NdŽ. ^ Kojos kap slòniaus Plv … Dictionary of the Lithuanian Language
слон — род. п. а, укр. слонь (из польск.), др. русск. слонъ (Афан. Ник., библия 1499 г.; см. Срезн. III, 422 и сл.), русск. цслав. слонь (Златостр., Григ. Наз., Ио. Экзарх; там же), болг. слон, словен. slòn, род. п. slona, чеш. slon, слвц. slon, польск … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера